Japońska herbata
Choć zielona herbata wywodzi się z Chin, to równie dużą popularnością cieszy się w Japonii. Oczywiście gatunki uprawiane w tych dwóch azjatyckich państwach różnią się od siebie – zarówno sposobem produkcji, jak i właściwościami smakowymi. Sencha jest jedną z najbardziej znanych japońskich zielonych herbat, występuje w wielu odmianach (zróżnicowanych zarówno pod kątem smaku, jak i ceny). Za ciekawostkę można uznać fakt, iż słowo „sencha” oznacza „duszoną herbatę” i stanowi synonim zielonej herbaty.
Sencha czyli duszona herbata.
Produkcja senchy opiera się na wielokrotnym zwijaniu i suszeniu, jednak bardzo istotne jest również lekkie podduszanie listków, bezpośrednio po zbiorze. Liście senchy zbierane są nawet 4 razy do roku, jednak najwyższej jakości surowiec można uzyskać przy pierwszych dwóch zbiorach. Przeprowadza się je mechanicznie lub maszynowo, niemniej przy najdroższych odmianach stosuje się technikę manualną, by nie uszkodzić delikatnych listków. Sencha z pierwszego zbioru ma delikatny, subtelny smak, z kolei z drugiego (nosi wtedy nazwę Bancha) jest mocniejsza i zawiera większe ilości taniny. Duże i szerokie liście senchy sprawiają, że napar ma wyjątkowo piękny, jasnozielony kolor oraz rześki aromat. Sencha posiada nie tylko „klasyczne” dla zielonej herbaty antyrakowe, czy wspierające układ sercowo – naczyniowy właściwości.
Lecznicze właściwości senchy.
Doskonale wpływa też na trawienie, zapobiega wzrostowi cukry we krwi, reguluje wydzielanie żółci i ułatwia proces redukcji tkanki tłuszczowej (zamieniając ją w energię). Senchę można pić zarówno w postaci ciepłej, jak i zimnej – najlepiej po posiłku. Inną słynną zieloną herbatą z Japonii jest matcha. To proszkowana postać naparu. Odróżnia ją tylko to, że po procesie suszenia i zwijania, listki są dodatkowo zmielone. Matcha zajmuje miejsce w kulturze – istnieją specjalne zasady jej przygotowania, aby uzyskać odpowiedni smak, konsystencję oraz piankę. Odmiany herbat zielonych z Japonii bywają wzbogacane brązowym ryżem. Mają również inny sposób przygotowywania – często obok procesu więdnięcia, rozgrzewania i parowania stosowane jest jeszcze prażenie – jak w przypadku wspomnianej już herbaty Matcha.