Zielona herbata liściasta

Zielona herbata jest naparem znanym już od wieków. Pochodzi z Chin, gdzie doceniano zarówno jej właściwości zdrowotne, jak i smakowe. Współcześnie również naukowcy potwierdzają, że napar ma silnie działanie antyoksydacyjne, jest wskazany zarówno jako uzupełnienie terapii jak i profilaktyki w wielu schorzeniach. W czym tkwi sekret zielonej herbaty? Istotna jest przede wszystkim prawidłowa obróbka.

Gatunki zielonej herbaty.

Liście zielonej herbaty nie są poddawane fermentacji (jak inne gatunki produkowane z krzewów herbacianych), lecz kolejno procesom: więdnięcia, rozgrzewania, parowania, prażenia, zwijania i suszenia. Najbardziej popularne gatunki zielonej herbaty liściastej to: gunpowder, longjing (lung ching) czy wywodzące się z Japonii sencha bądź bancha. Zieloną herbatę wyróżniają nie tylko specyficzny smak, ale też szczególne właściwości prozdrowotne, wysoka zawartość mikroelementów i minerałów. Są wśród nich m.in. silne antyoksydanty (katechiny działające przeciwnowotworowo, odmładzająco), witaminy A, C, E, B1, B2, K, minerały – cynk, wapń, żelazo, potas, sód, fluor. Szczególne walory zdrowotne ma zdaniem ekspertów liściasta postać naparu.

Napary z herbaty.

Stężenie katechin w filiżance odpowiednio przygotowanej liściastej zielonej herbaty jest wyższe niż w wypadku mieszanek „torebkowych”. Regularne spożywanie zielonej herbaty zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworów, chorób serca, korzystnie wpływa na układ krążenia, obniża cholesterol, wzmacnia układ kostny, oraz wspomaga trawienie i przemianę materii. Proces parzenia zielonej herbaty liściastej wymaga odpowiedniej temperatury wody (od 60 do 90 stopni), i wynosi od 2 – 3 minut. Należy uważać, by zbyt długo nie pozostawiać liści w zaparzaczu czy filiżance, inaczej napar nabierze zbyt gorzkiego smaku.

PODZIEL SIĘ: